Powered By Blogger

Łączna liczba wyświetleń

wtorek, 19 kwietnia 2011

Coś o białej poezji, czyli kij w mrowisko

Autorem artykułu jest AROKIS



Osobiście uważam, że wiersz jest wówczas wierszem, kiedy ma określony rytm dający mu swoistą melodię oraz rymy. Nie przepadam za białym wierszem. W utworze poniżej pozwalam sobie na parodię takiego utworu, jak też pokpiwam z mechanizmu jego powstawania. Uraziłem kogoś? Kij w mrowisko? Tak? No to mam rację…

POLEJ

CZYLI

JAK POWSTAJE NOWOCZESNA POEZJA

Polej

jeśli poezja ma polegać na tym

by nie było rymu i rytmu

Polej

a myśl

była delirycznie pokręcona,

co dałoby bezsensowny sens bez sensu

Polej

i żeby było awangardowo

czyli nowocześnie nie trzymało się

kupy

Polej

by słuchacz słuchając poetyckiego wizjonerstwa

czegoś

miał mądrą minę

z myślą:

co on miał na myśli? –

takie cztery i czterdzieści…

Polej

a czarno mroczna głębia

treści skłębionych myśli

No, siknij porządnie!

atramentową mątwą zmącona była

jak strach niby

lub radosna rozpacz

tchnięta tęsknotą, miłością czy czymś-tam innym

bynajmniej

Co? Już koniec?

to będą o mnie

pisać:

„Wielkim Poetą Był”

Leć po drugą -

będę tworzył

24.03.2007r. 0715

I zaraz po tym, jak napisałem powyższe ułożył mi się ten tekst bez tytułu

. . .

Moje myśli

Jak rozdarta podszewka

Widzę nie patrząc

Nie słyszę słuchając

Mózgu watolina

Wlecze się

Po podłodze

Wydeptanej

Stopami pokoleń

Co tę myśl ulepiły

Z gliny

Przemijania doświadczeń

A dokąd ja właściwie

Idę

24.03.2007r. 0726

Widzisz? Często takie utwory to „Ple-Ple-Ple”. Czy to jest poetycki kicz? A może wręcz przeciwnie - nieomal krew poety wylana na papier? Cierpienie tworzenia „utwora” czy tworzenie cierpiętniczego potwora? Czy celnym jest pytanie zawarte w konkluzji powyżej? Co o tym myślisz, czytelniku? Pochwal lub opluj. Od tego jest pole komentarza. Ale:

DO SŁUCHACZA

dlaczego nie słuchasz

co mówię

toniesz

w negatywizmie bezsłuchu

w grotach żyją ślepe ryby

są beznogie jaszczurki

ptaki nieloty

bezzębne staruszki

i głupie dzieci

ale głuchy słuchacz w tych ramach

się nie mieści

24.03.2007r. 0757

… uśmiechnij się. Poezja jest jak ocean – nie każdemu się podoba, a on i tak jest.

---

ANDRZEJ AROKIS

www.domowezwierzadko.blogspot.com


Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Brak komentarzy: